مطالعه هیستولوژیک اثرات سمی آلاینده های لحیم کاری بر ضخامت پوشش ژرمینال در لوله های منی ساز در موش صحرایی

زمینه: لحیم کاری آلاینده های زیان آور فراوانی تولید می کند. هدف از این مطالعه تعیین اثرات سمی این آلاینده ها بر ضخامت پوشش ژرمینال در موش صحرایی بود. مواد و روش ها: 48 سر موش صحرایی بالغ نر به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (30 سر) و شاهد (18 سر) تقسیم شدند. موش های گروه های آزمایش و شاهد بر اساس زمان مواجهه ی گروه آزمایش با آلاینده ها (روزانه به مدت یک ساعت) به سه زیر گروه 2، 4 و 6 هفته ای تقسیم شدند. میزان فیوم ها روزانه با روش های استاندارد اندازه گیری شد. بر اساس جدول زمانی از بیضه موش های دو گروه پس از فیکساسیون در فرمالین بلوک های پارافینی تهیه و مقاطع تهیه شده با هماتوکسیلن و ائوزین رنگ آمیزی و ضخامت پوشش ژرمینال در آنها اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری شده به کمک تست غیرپارامتری مان ویتنی ویتنی با نرم افزار spss ویرایش 17 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت این آلاینده ها به ترتیب برای فرمالدئید، قلع و سرب برابر با 193/0 میلی گرم بر متر مکعب 35 و /0 میلی گرم بر متر مکعب و 3 میلی گرم بر مترمکعب بود. با آنکه اختلاف معنی داری میان وزن بیضه ها میان گروه های شاهد و آزمایش دیده نشد، اختلاف میان گروه های شاهد و آزمایش در گروه 6 هفته ای برای ضخامت لوله های منی ساز معنی دار بود (02/0>p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آلاینده های لحیم کاری به صورت وابسته به زمان می تواند موجب تغییر ساختار و ضخامت پوشش ژرمینال در موش های صحرایی گردد.